نقش قفقاز در روابط خارجی ایران دوره ایلخانان و تیموریان

هجوم اقوام بیابان گرد در طول تاریخ از مرزهای شمالی و شمال غربی امنیت ایران را تهدید می کرد، رشته کوه های قفقاز به طول 1250 کیلومتر در جهت شمال غربی کشیده شده است، این کوه ها قفقاز را به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می کنند در دوره ایلخانان و تیموریان اهمیت منطقه قفقاز به دلیل مورد توجه قرار گرفتن ازناحیه حکومتهای همسایه ایران مخصوصا حکومت اردوی زرین دو چندان شد. این دو دولت نمی خواستند این منطقه را جدای از قلمرو خود بدانند. دولت ایلخانان با اقداماتی مانع از دستیابی حکومت اردوی زرین به منطقه قفقاز شد. تیموریان نیز تا زمانی که قفقاز بخشی از قلمرو آنان محسوب می شد و ورود از دروازه های آن مستقیما به ضرر حاکمیت آن دولت در آذربایجان تلقی می شد نسبت به آن حساسیت می رزیدند و هرگونه تهاجمی را که عمدتا از ناحیه باقی مانده های اردوی زرین بود پاسخ می دادند.